Viering en preek van de week

2e zondag van de veertigdagentijd

Zondag 16 maart 2025, 11:00u

Celebrant: plebaan M. Hagen

Vandaag gaan drie leerlingen met Jezus mee de berg op. Wat zien en horen ze daar? In deze Eucharistieviering mogen wij Christus ontmoeten in zijn gedaante van Brood en wijn.

U kunt de livestream vinden op het Youtubekanaal van bisdom Rotterdam. Als u zich op Youtube op het kanaal van het bisdom abonneert krijgt u een melding zodra de livestream van de viering begint.

Collecte

Via onderstaande link kunt u deelnemen aan de collecte. U kunt via de link ook deelnemen aan Actie Kerkbalans. Hartelijk dank voor uw bijdrage.

Deelnemen aan de collecte

Lezingen

• Eerste lezing: Genesis 15, 5-12.17-18
• Tussenzang: Psalm 27 (26) 1, 7-8a, 8b-9abc, 13-14
• Tweede lezing: Filippenzen 3, 17-4, 1 of 3, 20-4.1
• Alleluia: Vanuit een schitterende wolk ...
• Evangelie: Lucas 9, 28b-36

Klik hier voor de teksten van deze lezingen.

Homilie

Plebaan M. Hagen

Bij dit evangelie zou je eigenlijk je ogen moeten sluiten en in gedachte meegaan met de leerlingen. Ze gaan de berg op, een flinke klim naar boven. Eenmaal boven aangekomen, ervaren ze de stilte en een geweldig uitzicht. De wereld ligt aan hun voeten. De leerlingen vallen in slaap, het is zo’n welverdiend slaapje na die lange klim naar boven. Zij slapen, maar Jezus bidt. Het lijkt op het moment later in de Hof van Olijven.

Maar dan gaan hun ogen open. Ze zien Jezus in gebed. Ze zien Hem in zijn heerlijkheid. Zijn gezicht verandert van aanzien, zijn kleren worden verblindend wit. Ze zien Mozes en Elia en Jezus met hen in gesprek.

Mozes. De grote profeet, de leider en bevrijder. Mozes die het Volk wegleidde uit de slavernij van Egypte, door de woestijn, naar het Beloofde Land. Mozes, de man van de tien plagen, waardoor Farao hen ten slotte moest laten gaan. Mozes die de Tien geboden ontving, de wetgever voor Israël. Mozes die eens zei: “Uit uw eigen broeders zal DE HEER uw God een profeet doen opstaan zoals ik dat ben, naar wie gij moet luisteren”.

En Elia, de profeet die vuur uit de hemel afriep. Die de hemel sloot, zodat er geen regen meer viel. Elia die de overwinning haalde op de Baälprofeten. De grote profeet Elia die in een vurige wagen ten hemel werd opgenomen en waarvan ze zeiden dat hij eens zou terugkomen. Mozes en Elia en Jezus. Wet en Profeten en Jezus.

Petrus wil wat doen, drie tenten bouwen. Maar hij heeft zijn voorstel nog niet uitgesproken of daar klinkt Gods stem. De stem van de Vader klinkt. Hij spreekt rechtstreeks tot de drie leerlingen en daarmee ook tot ons. Een wolk trekt over en werpt zijn schaduw op de berg. Zo’n wolk van mist en nevel die hen omhult. De leerlingen huiveren en voelen vrees opkomen. Dan klinkt uit de wolk de stem van de Vader die zegt: 'Dit is mijn Zoon, de Uitverkorene, luistert naar Hem!' En terwijl die stem klinkt verdwijnen Mozes en Elia uit zicht.

Het is duidelijk. Wat is duidelijk? Het is duidelijk wat de Vader hier zegt. De vader maakt duidelijk naar wie zij moet luisteren. Dit is de man van wie Mozes had gezegd: “Uit uw eigen broeders zal DE HEER uw God een profeet doen opstaan zoals ik dat ben, naar wie gij moet luisteren”.

Mozes en Elia zijn verdwenen. Hoef je dan niet naar hen te luisteren. Hoef je niet meer naar de Wet van Mozes te luisteren. Is het woord van de profeten niet meer van belang? Wat betekent dat?

Het betekent dat Wet en profeten in Jezus samenkomen. Jezus is onze nieuwe wetgever, Hij is de profeet bij wie alle andere profeten naar de achtergrond verdwijnen.

We moeten luisteren naar Hem als Hij zegt: “Alles, wat gij wilt dat de mensen voor u doen, doet dat ook voor hen. Dat is Wet en Profeten” (Matteüs 7, 12).

We moeten naar Hem luisteren als Hij zegt: “Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel en geheel uw verstand. Dit is het voornaamste en eerste gebod. Het tweede, daarmee gelijkwaardig: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf. Aan deze twee geboden hangt heel de Wet en de Profeten” (Matteüs 22, 37-40).

Naar wie luisteren wij? Goed luisteren is al een kunst op zich. Maar in een wereld met zoveel herrie, zoveel geluid, zoveel woorden op radio en tv, in kranten en bladen en op het internet, wordt goed luisteren nog moeilijker.

We moeten van tijd tot tijd de berg op. Ons laten meenemen door Jezus, daar boven zijn, net als de drie leerlingen. We mogen in gebed gaan, we mogen in slaap vallen, we mogen in de stilte zijn, we mogen de wereld achter ons laten en van boven af overzien. Dan kan onze blik op Jezus veranderen, dan kunnen we Hem gaan zien in zijn echte heerlijkheid.

Maar is dat genoeg, een zo’n moment op de berg, die stille tijd om onze blik weer op hem te richten. Is het genoeg om even hem in zijn heerlijkheid te zien? De leerlingen gaan de berg af, maar zwijgen. Ze weten niet wat ze ermee aanmoeten.

We zijn pelgrims in de veertigdagentijd; op weg naar Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen. We Gaan Jezus meemaken op zijn weg, maar dan in de omgekeerde volgorde. We beginnen niet met die heerlijkheid van boven op de berg. We zullen Hem eerst op Witte Donderdag zien als de dienaar, die de voeten van zijn leerlingen wast. We zullen hem zien als de Heer die zijn leven geeft in een Nieuw Verbond, die daartoe het teken van de Eucharistie schenkt en de priesterlijke opdracht om dit voort te zetten. We zullen hem zien als Hij verraden wordt en bespot, gegeseld en veroordeeld, Zelf zijn kruis dragend en stervend aan dat kruis.

Dan zullen we Hem tenslotte zien met Pasen, in dezelfde heerlijkheid die daar boven op de berg even zichtbaar was geworden. Met Pasen zien we dat de lijdende dienstknecht inderdaad Gods Zoon, de Uitverkorene; naar wie we moeten luisteren! In alle tumult van deze wereld gun ik u stille momenten, regelmatige stille tijd, opdat uw blik op Hem gericht blijft en u kun luisteren naar Hem, zoals de vader het ons opdraagt. Amen.

Klik hier of bovenin op Eerdere vieringen voor opnames van eerdere vieringen en de bijbehorende preken. Indien u meer preken en columns van plebaan Hagen wilt lezen dan kunt u terecht op hagenpreken.nl.